-
1 consul
consul n Antiq, Pol consul m ; consul general consul général ; the French consul le consul de France. -
2 consul
-
3 consul
-
4 consul
§consul, ulis, m., consul, A. 19:38.* -
5 consul
consul [ˊkɒnsǝl] nко́нсул -
6 consul-general
consul-general noun генеральный консул -
7 consul
consul Konsul m -
8 consul general
consul general Generalkonsul m -
9 consul
-
10 Consul-General
Englisch-Deutsch Fachwörterbuch der Wirtschaft > Consul-General
-
11 consul
-
12 consul
-
13 consul-general
-
14 consul
'konsəl1) (an agent who looks after his country's residents in (part of) a foreign country: the British Consul in Berlin.) cónsul2) (either of the two chief magistrates in ancient Rome.) cónsul•- consular- consulate
consul n cónsul
cónsul sustantivo masculino y femenino consul
cónsul mf consul ' cónsul' also found in these entries: Spanish: vicecónsul English: consultr['kɒnsəl]1 cónsul nombre masulino o femeninoconsul ['kɑntsəl] n: cónsul mfn.• cónsul s.m.'kɑːnsəl, 'kɒnsəlnoun cónsul mf['kɒnsǝl]N (=diplomatic official) cónsul mfconsul general — cónsul mf general
* * *['kɑːnsəl, 'kɒnsəl]noun cónsul mf -
15 consul
[ˈkɔnsəl]career consul профессиональный консул commercial consul торговый консул commercial consul торговый советник consul консул honorary consul почетный консул honorary consul почетный совет honorary consul general почетный генеральный совет vice consul вице-консул -
16 consul
-
17 consul
n -
18 consul
n ист. консулСинонимический ряд:ambassadorial representative (noun) agent; ambassador; ambassadorial representative; attachй; consular representative; diplomat; emissary; envoy; member of the diplomatic corps -
19 consul
n консул- career consul професійний/ штатний консул; консул, що має досвід професійної консульської роботи- foreign consul іноземний консул- honorary consul почесний консул- C. General генеральний консул- consul's residential quarters резиденція консула- Vice C. віце-консул- categories of consuls категорії консулів- immunities of career consuls імунітети професійних консулів- status of career consuls статус професійних консулів- to take up one's duty as consul general приступити до обов'язків генерального консула -
20 consul
См. также в других словарях:
consul — [ kɔ̃syl ] n. m. • v. 1370; concile 1213; mot lat. 1 ♦ Antiq. rom. L un des deux magistrats qui exerçaient l autorité suprême, sous la République. 2 ♦ Hist. Au Moyen Âge, Magistrat municipal du midi de la France. Consuls de Toulouse. ⇒ capitoul.… … Encyclopédie Universelle
Consul fabius — Ventral view of Consul fabius Scientific classification Kingdom: Ani … Wikipedia
Consul plebeien — Consul plébéien Monarchie romaine 753 – 509 av. J. C. République romaine 509 – 27 av. J. C. Empire romain 27 av. J. C. – 476 Empire byzantin 395 – 1453 … Wikipédia en Français
Consul romain — Consul Pour les articles homonymes, voir Consul (homonymie). Monarchie romaine 753 – 509 av. J. C. République romaine … Wikipédia en Français
consul — CÓNSUL, consuli, s.m. 1. (În republica romană) Titlul celor trei magistraţi, aleşi anual, care deţineau puterea supremă; persoană purtând acest titlu. 2. Persoană numită de un stat în funcţia de şef al unei reprezentanţe oficiale cu rang de… … Dicționar Român
Consul (genus) — Consul Museum specimen of Consul fabius from Bolivia Scientific classification Kingdom … Wikipedia
Consul, Alabama — Consul, Alabama … Wikipedia
Consul — Con sul (k[o^]n s[u^]l), n. [L., prob. fr. consulere to deliberate. See {Consult}.] 1. (Rom. Antiq.) One of the two chief magistrates of the republic. [1913 Webster] Note: They were chosen annually, originally from the patricians only, but later… … The Collaborative International Dictionary of English
Consul general — Consul Con sul (k[o^]n s[u^]l), n. [L., prob. fr. consulere to deliberate. See {Consult}.] 1. (Rom. Antiq.) One of the two chief magistrates of the republic. [1913 Webster] Note: They were chosen annually, originally from the patricians only, but … The Collaborative International Dictionary of English
CONSUL — tutor annuus erat Romanae Rei publ. publici consilii princeps, et exercitus Dux. Summum vero apud Romanos dignitatis fastigium fiut post exactos Reges a Iunio Bruto prim um inttoductum, an. Urb. Cond. 244. Consulem perpetuum se Vitellius creavit … Hofmann J. Lexicon universale
consul — CONSUL. s. m. L un des deux Magistrats qui avoient la principale autorité dans la République Romaine, et dont les fonctions ne duroient qu un an. Créer, faire, élire des Consuls. Continuer un Consul. Il a été trois fois Consul. Il étoit Consul… … Dictionnaire de l'Académie Française 1798